Oprocentowanie kredytu walutowego składa się z dwóch składników. Pierwszym z nich jest tzw. stawka referencyjna – wskaźnik LIBOR (dla kredytów w USD i CHF) czy EURIBOR (dla kredytów w EUR), a drugim – marża banku. Kredytobiorca nie ma wpływu na wysokość stawki referencyjnej. Marża, której wysokość może być uzależniona m.in. od kwoty kredytu, wskaźnika LTV czy także okresu kredytowania, może być negocjowana z bankiem.