Wskaźnik DI. Jakie ma znaczenie przy staraniu się o kredyt?

Przy staraniu się o kredyt hipoteczny lub gotówkowy musisz mieć świadomość, że bank dokładnie prześwietli Twoją sytuację finansową, aby przekonać się, czy dasz radę terminowo spłacać raty. Zanim podejmie decyzję, czy udzielić Ci finansowania, weźmie pod uwagę wiele czynników, m.in. wysokość Twoich dochodów i zobowiązań czy formę zatrudnienia. Wykorzysta również specjalne wskaźniki pomagające mu ocenić Twoją zdolność kredytową – jednym z nich jest właśnie wskaźnik DI.

Co to jest wskaźnik DI?

Wskaźnik DI to inaczej wskaźnik dochodu dyspozycyjnego, który w języku angielskim określany jest jako Disposable Income. Za jego pomocą można wyliczyć, jaka część miesięcznego dochodu pozostanie kredytobiorcy do dyspozycji po uregulowaniu wszystkich zobowiązań finansowych. Brane są tu pod uwagę wszystkie zobowiązania osoby wnioskującej o kredyt, a więc m.in.:

• raty wszystkich aktywnych pożyczek i kredytów,
• rata kredytu, o który ubiega się kredytobiorca,
• rachunki za media, abonament telefoniczny itp.,
• czynsz za mieszkanie,
• alimenty,
• oraz inne stałe obciążenia miesięczne.

Można zatem powiedzieć, że dochód dyspozycyjny to wolne środki, jakie pozostają kredytobiorcy po zapłacie wszystkich stałych obciążeń, włączając w to już hipotetyczną ratę nowego kredytu.

Jakie znaczenie ma wskaźnik DI przy obliczaniu zdolności kredytowej?

Wskaźnik DI ma dość duże znaczenie przy obliczaniu zdolności kredytowej, ponieważ pozwala bankom określić dwie istotne kwestie:

• czy dochód kredytobiorcy pozwoli na spłatę zarówno obecnych zobowiązań, jak i z tytułu wnioskowanego kredytu,
• czy kolejne zobowiązanie nie zagrozi stabilności finansowej kredytobiorcy.

Mówiąc prościej, jeśli wskaźnik DI ma wartość ujemną, oznacza to, że dochody osoby wnioskującej o kredyt nie wystarczą jej na pokrycie wszystkich zobowiązań. W takim przypadku mówimy o braku zdolności kredytowej.

Również dodatni, lecz zbyt niski wskaźnik DI może być negatywnie oceniony przez bank, ponieważ będzie oznaczał, że kredytobiorca ma za mały bufor bezpieczeństwa. Co do zasady dochód rozporządzalny powinien być bowiem przeznaczany na tworzenie tzw. poduszki finansowej. Jeśli jest on zbyt mały, może okazać się, że kredytobiorca nie będzie miał z czego uregulować bieżących zobowiązań w sytuacji przejściowego obniżenia dochodów lub pojawienia się dodatkowych wydatków.

Jak obliczyć wskaźnik DI – przykłady

Sposób obliczania dochodu dyspozycyjnego jest dość prosty i polega na zastosowaniu następującego wzoru:

DI = miesięczny dochód netto – (miesięczne zobowiązania kredytowe + pozostałe obciążenia regulowane co miesiąc + rata wnioskowanego kredytu)

Poniżej prezentujemy przykłady, jak obliczyć wskaźnik DI w przypadku różnej wysokości dochodów i zobowiązań, a także jak różna wysokość tego parametru może być oceniona przez bank rozpatrujący wniosek kredytowy.

W przykładzie nr 1 mamy do czynienia z sytuacją, w której wskaźnik DI jest ujemny, a więc osoba wnioskująca o kredyt nie ma zdolności kredytowej do zaciągnięcia zobowiązania. Miałaby na to szansę, gdyby tak jak w przykładzie nr 2 przed wnioskowaniem o kredyt hipoteczny uregulowała wszystkie inne zobowiązania kredytowe. Wówczas wskaźnik DI byłby dodatni, a więc dawałby szansę na otrzymanie kredytu.

Przykład nr 3 przedstawia natomiast sytuację, w której wysoka kwota zobowiązań nie przeszkodziłaby w otrzymaniu kredytu, ponieważ dzięki wysokim dochodom wskaźnik DI wynosi aż 2000 zł, a więc zapewnia kredytobiorcy duży bufor bezpieczeństwa finansowego.

Jakie jeszcze wskaźniki są brane pod uwagę przy staraniu się o kredyt?

Wskaźnik DI jest tylko jednym z wielu parametrów branych pod uwagę przez banki przy wyliczaniu zdolności kredytowej. Jego zadowalająca wysokość może więc nie wystarczyć do uzyskania pozytywnej decyzji w sprawie udzielenia kredytu.

Jeśli będziesz starać się o kredyt hipoteczny, bank skorzysta z dodatkowych narzędzi do oceny Twojej sytuacji finansowej i będą to między innymi następujące wskaźniki.

• DTI – określa on stosunek zobowiązań do dochodów w skali miesiąca; aktualna rekomendacja KNF nie wskazuje maksymalnego poziomu tego wskaźnika, dlatego każdy bank indywidualnie określa jego akceptowalną wysokość i może ona wynosić od 50 do 90%. Obecnie KNF nie wymaga już od banków jego stosowania.
• Dstl – określa on stosunek zobowiązań do dochodów w skali roku; zgodnie z Rekomendacją S banki powinny go akceptować na poziomie co najmniej 40% w przypadku osób mających dochody niższe od przeciętnego wynagrodzenia lub 50% w przypadku kredytobiorców o wyższych dochodach,
• LtV – określa on stosunek kwoty kredytu hipotecznego do wartości zabezpieczenia, czyli wartości nieruchomości, na której ma być ustanowiona hipoteka; zgodnie z Rekomendacją S banki mogą udzielić zobowiązania, jeśli LtV wynosi maksymalnie 80% lub do 90%, ale w tym drugim przypadku kredytobiorca powinien przedstawić dodatkowe zabezpieczenie kredytu.

Przed złożeniem wniosku kredytowego warto obliczyć wskaźnik DI oraz pozostałe wskaźniki wykorzystywane przez banki przy ocenie zdolności kredytowej. Dzięki temu przekonasz się, czy masz szansę zaciągnąć zobowiązanie, czy być może trzeba będzie popracować nad poprawą swojej sytuacji finansowej.